zondag 27 maart 2011

Lycanthrophy



Lycanthropy
: het vermogen of de kracht van een mens om transformatie te ondergaan in een wolf, of wolfachtige kenmerken te krijgen.

Met Lycanthrophy, gevormd in 2007,
creëren deze Russen overwegend snelle black metal die niet echt typisch Russisch aandoet. Bij vlagen is het zelfs een beetje oude Marduk en Beherit en af en toe komt er wat verdwaalde dronken klinkende zang in voor. Deze wolfachtige Russen staan garant voor agressieve metal met boze vocalen, krachtige riffs en veel blasts.

Ondanks het feit dat Encyclopaedia Metallum : The Metal Archives spreekt van meerdere full length albums, EP's, een split en een paar compilatie cds, is alleen de compilatie cd Thirteenth Timble terug te vinden. Toch is deze cd goed voor bijna 43 minuten aan wolfachtige agressie.

Een voorproefje:

In My Shiver


Bezoekjes aan muzieksites brengen soms interessante nieuwkomers naar voren, alsook deze band. In My Shiver is een nieuwkomertje in de black metal scene; de drie leden tellende band is opgericht in 2010.

Net als Hiems komt deze band uit Italië, al klinkt dit in zijn geheel niet zoals Hiems. Het debuutalbum Black Seasons klinkt bij vlagen eerder een beetje als Fen. Dat kan ook makkelijk, gezien dit album in de black metal/shoegaze/alternative genre ligt. Ik denk dat mensen die Fen waarderen deze band ook wel zien zitten.

Een voorproefje:

Italiaanse kilte: Hiems



Pas had ik het al over de multi-instrumentalist achter de band Dodsferd. Zo'n koudbloedige alleskunner die ijskoude black maakt. Hij maakte voor de zoveelste keer duidelijk dat je geen stijfbevroren achtertuin hoeft te hebben om godsvergruizende black voort te kunnen brengen.

De Italiaan Algol weet dat concept op het uit 2009 stammende Worship or die op een hoger niveau te tillen, want met zijn eenmansband Hiems bereikt hij een kwaliteit waar veel meermansbands jaloers op kunnen zijn. Het snijdt, het pakt, het sleept je mee en bijt je hard. Het is bijzonder goed.

Wat vooral de aandacht trekt is het drumgeluid. Hoe is het mogelijk dat iemand die alle instrumenten inspeelt ook een fatsoenlijke drumlijn weet neer te zetten? Een drumcomputer? Hij weet het goed te verduisteren in ieder geval. Absoluut een aanrader!

woensdag 23 maart 2011

IJzige sferen met ColdWorld



ColdWorld is een eenmansband die door GB werd opgericht in Erfurt, Thüringen, Duitsland in het jaar 2005.
ColdWorld combineert melodieuze black metal met invloeden uit de Ambient en Elektronische sfeer en met een zuchtje klassieke muziek. Centraal staat de muziek met grote melodieën en ijzige sfeer. Dit is muziek die de luisteraar zich laat onderdompelen in een bijzondere, koude wereld. Het laat de conventionele, traditionele black metal achter en brengt weer nieuwe mogelijkheden als het gaat om song-schrijven en interpreteren.
De eerste demo ColdWorld, "The Stars Are Dead Now", werd in een oplage van 100 exemplaren uitgebracht. "Melancholie ²", ColdWorld's debuutalbum werd uitgebracht in april 2008. Samengevoegd vind je ze hier.
Een voorproefje:

Meer Amerikaanse Black Metal...

Mijn nachtelijke zoektocht naar nieuwe muziek bracht me bij Benighted In Sodom.

Dit
is een band uit de USA met veel verschillende studio albums, splits, compilaties, EP's en demo's, echter vind je op het internet maar heel weinig informatie over deze band... Ze komen in ieder geval uit Fort Lauderdale, Florida en de eerste demo dateert van 2006.

Op 't perennet is bar weinig te vinden van deze band, helaas... Wel vind je het album Dismal Ethereality: Stellar Celestial Void hier en Hybrid Parasite Evangelistica hier. Beide zijn albums uit 2010.
Een complete lijst van de discografie van deze band vind je hier. Eén ding is wel zo: de cover art is in ieder geval fleuriger dan de muziek...

Hier alvast een voorproefje:

maandag 21 maart 2011

Dodsferd: een nihilistische Griek

Uit Griekenland komen en dan toch klinken of je niets anders gewend bent dan Noorse winters. Dodsferd kan het. En hoe.

Het recept is bekend: een eenmansband die grauwe, nihilistische black metal maakt. Burzum en Judas Iscariot lieten al eerder horen dat dat geweldige platen kan opleveren en Dodsferd is prima aan dat rijtje toe te voegen. Het enige bandlid, Wrath, raast ijskoud voort en bestookt ons met het ene na het andere ijskoude, haatdragende album. Morgen zal zijn nieuwste creatie het levenslicht zien: Spitting With Hatred The Insignificance of Life. En dat is, schrik niet, de elfde geluidsdrager die Dodsferd met zijn duisternis gevuld heeft in niet meer dan 8 jaar tijd. Er zijn er weinig die hem dat nadoen.

Beslist de moeite van het luisteren waard dus en aangezien we nog het een en ander van Griekenland te goed schijnen te hebben, is het vast niet erg om het gratis op te halen. Een voorproefje vind je natuurlijk op YouTube:


zondag 20 maart 2011

Black metal ist Krieg!

Nadat Nargaroth in 2001 het album Black Metal ist Krieg uitbracht, volgden er snel allerlei flauwe variaties daarop. Ja, ze zijn inderdaad overbekend, maar daarom niet minder leuk.

Daarom toch nog maar een keer: mit Black Metal ist alles Krieg!










Tijd voor oorlog. Marduk!

De mannen van Marduk kunnen hun lol weer op, want we hebben er weer een nieuwe oorlog bij. Operatie Odyssey Dawn moet er met veel machtsvertoon voor zorgen dat het weer leuk wordt in Libië. Maar goed, de rest staat in de krant.

Marduk dus. Dat ze niet vies zijn van opvallende naamgeving en wat controverse mag duidelijk zijn. Titels als Fuck me Jesus en Blood Puke Salvation zijn toch wel tekenen van flink wat gevoel voor poëtische uiting, zullen we maar zeggen.

Het is inmiddels alweer een krappe twee jaar geleden dat Marduk een studioalbum uitbracht. Het in 2009 verschenen Wormwood was hun elfde. De stijl van Marduk is in de loop der jaren niet heel erg veranderd. Alleen het vroege werk onderscheidt zich wat duidelijker van de rest. In veel muziekgenres zou dit als minpunt gelden, wij weten natuurlijk dat het hier een teken van standvastigheid is. Dit is Marduk!

Maar goed, vandaag is een mooie Marduk-dag en vandaag kan er natuurlijk maar één plaat centraal staan. Juist...

zaterdag 19 maart 2011

Update : Negurã Bunget


Negurã Bunget komt op 25 april aanstaande met de EP Poartã De Dincolo, met daarop nieuw materiaal. Op 27 april, 2 dagen na de release treden ze op in De Kade in Zaandam met Enslaved, een dag later staan beide bands in W2 in Den Bosch.

Tracklist:
1. Hotar
2. La Marginae Lumii
3. Frig In Oase
4. Poartã De Dincolo


Black metal zoals het hoort: Somrak


Het hoeft niet altijd heel creatief te zijn om indruk te maken. Op de poster van de afgelaste Europese tour van Ondskapt trof ik ook het logo aan van de Sloveense band Somrak. Dit gezelschap doet niet aan experimenteren, maar produceert gewoon een oerdegelijke bak black metal. Duister, fel en gruizig. Gewoon, zoals het hoort.

Een torrent kan ik niet vinden, maar gelukkig is het internet groter dan dat.

Weekenddocumentaire: Until The Light Takes Us

Vorig jaar uitgekomen en ondertussen uiteraard op YouTube te vinden: de documentaire Until The Light Takes Us. Helaas wel voorzien van Poolse ondertiteling, maar een ander kon ik zo snel niet vinden. Origineel is het onderwerp niet echt, want voor de zoveelste keer gaat het weer eens over de gebeurtenissen in Noorwegen van begin jaren '90.

Het aardige aan deze documentaire is dat we Fenriz vrij uitgebreid te horen krijgen. Mensen die denken dat hij een soort hyperdemonisch leven leidt zullen wel teleurgesteld zijn, want Gylve blijkt een rustige, vriendelijke vent te zijn die gewoon van rauwe metal houdt en goed kan lachen. 

Downloaden kan natuurlijk ook. Isohunt staat er vol mee. Kijk maar. Is YouTube goed genoeg? Ziehier deel 1, de rest komt vanzelf langs.

vrijdag 18 maart 2011

Slayer magazine compleet


De jaren '80 en zeker de jaren '90 waren in Noorwegen wat black metal betreft bijzonder intensief en bijzonder interessant. Volger van het eerste uur was de Noor Metalion, die af en toe een obscuur underground tijdschrift uitbracht: Slayer magazine. Hij interviewde leden van legendarische bands als Emperor, Mayhem, Immortal en Satyricon als een van de eerste. Uiteraard zijn de originele exemplaren van dit culttijdschrift met geen mogelijkheid meer te bemachtigen.

Maar binnenkort is er dan toch de mogelijkheid om die schade in te halen, want metaluitgeverij Bazillion Points brengt in juni een ruim 700 pagina's tellend boek uit met daarin reproducties van alle uitgaven van Slayer magazine en een uitgebreide fotoserie van de hand van Jon Kristiansen. Het 2,5 kilo wegende metalmonument is voor ongeveer 55 euro te bestellen bij de uitgever.

maandag 14 maart 2011

Foto-impressie : Shining en Watain in De Kade (Zaandam)

Helaas waren een aantal foto's te wazig geworden, dit is mijn selectie voor een indruk van hoe het concert er gisteravond aan toe ging. Van Aosoth helaas geen foto's genomen, maar wel van Shining en Watain.
De Kade schudde op z'n grondvesten ...

Shining:






Watain:



*Update*

Setlist Aosoth:
  1. Rebirth By Fire
  2. Songs Without Lungs
  3. Embrace And Enlightment
  4. Here To Serve
  5. Angels Falling down
  6. Aura Of Pills Part II
  7. Cries Out Of Heavens
  8. cover van Antaeus "Inner War" met Set Teitan aan de gitaar
De setlist van Shining heb ik nog niet. Zodra ik deze heb zal ik dit bijwerken.

Setlist Watain:
  1. Death’s Cold Dark
  2. Malfeitor
  3. Storm Of The Antichrist
  4. I Am The Earth
  5. My Fists Are Him
  6. Rabid Death’s Curse
  7. Reaping Death
  8. The Serpent’s Chalice
  9. Wolves Curse
  10. Total Funeral
  11. Waters Of Ain

Shining en Watain in De Kade (Zaandam)

Een hoop duisternis in het Zaanse popcentrum De Kade gisteravond. Niet zo zeer vanwege te weinig licht, maar door de optredens van de Zweedse bands Shining en Watain.


Stipt om 19:25 trapten de heren van de Franse black metalband Aosoth af. Een voorprogramma kan nooit kwaad, maar Aosoth wist niet te overtuigen. Het kan aan het zaalgeluid hebben gelegen, maar de band klonk als niet veel meer dan een ondefinieerbare brij herrie. Toen de band het na een klein half uur voor gezien hield, kon ik daar dan ook niet echt rouwig om zijn.

Dan Shining... Omdat gitarist Fredric Gråby enkele dagen geleden de tour door ziekte moest verlaten, was de eveneens zieke Peter Huss vanavond Shinings enige gitarist. Toch speelde de band wat mij betreft verre van slecht. Kvarforth gilde, schreeuwde, piepte, krijste en hoewel hij meerdere malen aangaf dat het podiumgeluid verschrikkelijk slecht was, kwam Shining echt behoorlijk overtuigend over. Helaas was al vrij snel duidelijk dat de overgrote meerderheid van het publiek voornamelijk voor Watain was gekomen en dat werd dan ook in de loop van het optreden verschillende malen duidelijk gemaakt. Regelmatig waren er kreten als "You suck!" en "Wat een kutband!" te horen. Onterecht, als je het mij vraagt.

Nadat Shining het podium had verlaten kon er opgebouwd worden voor Watain. Van alles werd erbij gesleept: kettingen, omgekeerde kruizen, fakkels, een altaar en uiteraard een ruime hoeveelheid stukken dood beest. De band was dan ook nog niet begonnen, of de zaal begon al te stinken naar verrotting. Het aardige van airconditioning is dat die lucht uiteindelijk vooral achterin bleef hangen, terwijl het voorin prima uit te houden was.

Toen uiteindelijk alles stond waar het moest staan, alles brandde wat moest branden en er een flinke hoeveelheid rook het podium op was geblazen, barstte Watain los. Een openingsritueel was een eerste aanzet tot wat een ruim uur onversneden satanische agressie zou worden.

Ik denk niet dat er veel bands zijn die dit soort dingen op een podium kunnen doen zonder belachelijk over te komen, maar bij Watain draagt alles alleen maar bij aan de geweldige overtuigingskracht. Het totaalpakket Watain is een waanzinnig indrukwekkende ervaring. Ik kan me voorstellen dat niet iedereen de stinkende bloedspetters waarmee zanger Erik tegen het einde van het concert de zaal nog even van een satanische zegen voorzag even goed kon waarderen, maar wat mij betreft was zelfs dat nog behoorlijk passend bij de kwaadaardige duisternis die Watain heet.

Update: de website metalphoto.org heeft inmiddels uitgebreide fotoseries geplaatst van zowel het optreden van Shining als dat van Watain.

maandag 7 maart 2011

Vunzige Death/Black Metal : Blood Magick Necromance (2011)


Mijn nieuwsgierige aard bracht me vanavond op weer iets nieuws: de nieuwste cd van Belphegor. De band die wordt omschreven als 'De grootmeesters der necrofilische, duivelaanbiddende bondagemetal' hebben hun negende studio-album uitgebracht.





Geïnteresseerden vinden het album hier.

Tracklisting:
  1. In Blood - Devour This Sanctity
  2. Rise to Fall and Fall to Rise
  3. Blood Magick Necromance
  4. Discipline Through Punishment
  5. Angeli Mortis de Profundis
  6. Impaled Upon the Tongue of Sathan
  7. Possessed Burning Eyes 1997
  8. Sado Messiah