Voor een in Nederland vrij onbekende band als Enslaved leek er al om een uur of 20:00 vrij veel publiek binnen te zijn. Ik vraag me af of voorprogramma Negură Bunget daar misschien de reden voor zou kunnen zijn. De ruime vertegenwoordiging van shirtdragers van die groep lijkt daar wel op te wijzen. Aangezien ik deze band maar oppervlakkig ken, bedenk ik me dat ik er thuis toch eens wat vaker naar zou moeten gaan luisteren.
Het podium is vol. Heel vol. De volledige backline van Enslaved staat op het podium met daarvoor alle spullen die Negură Bunget bij hun optreden nodig denkt te gaan hebben. Zodra de band begint, wordt dan ook duidelijk hoeveel ruimte deze band eigenlijk nodig heeft en dat is ruim meer dan ze hier hebben.
Het blijkt al snel dat dit absoluut niet mijn soort muziek is. Allerlei vage, zweverige klanken, geklop op een houten plank, koeienbellen… Gedurende het kleine uurtje Negură Bunget heb ik verdomd weinig interessants voorbij horen komen. Maar goed, ik leg de schuld graag bij mezelf: ik hou niet zo van dit soort gedoe.
Als Enslaved begint wordt duidelijk waarvoor we gekomen zijn. De band weet een ontzettend professionele indruk te maken. Ze spelen overtuigend terwijl ook heel duidelijk te zien is dat ze dit inmiddels alweer 20 jaar doen. Frontman Grutle Kjellson entertaint het publiek, maant ze tot juichen en maakt af en toe een paar flauwe grappen.
Op zich is het vreemd om te bedenken dat deze band zijn loopbaan ooit begon bij het roemruchte Deathlike Silence Productions, want het grootste deel van de nummers die Enslaved vanavond ten gehore brengt vallen eerder onder de noemer progrock dan onder de black metal. Gelukkig komt ook het oude werk aan bod, met het legendarische Slaget i Skogen Bortenfor als absoluut hoogtepunt. Hoewel dit wat rommelig en volgens mij zelfs ingekort wordt uitgevoerd, heb ik toch af en toe het kippenvel op mijn armen staan.
En dan vraag ik me toch af wat een band als Enslaved met een voorprogramma als Negură Bunget moet… Misschien om Enslaved heftiger te laten klinken?
Posts tonen met het label Zaandam. Alle posts tonen
Posts tonen met het label Zaandam. Alle posts tonen
donderdag 28 april 2011
maandag 14 maart 2011
Shining en Watain in De Kade (Zaandam)
Een hoop duisternis in het Zaanse popcentrum De Kade gisteravond. Niet zo zeer vanwege te weinig licht, maar door de optredens van de Zweedse bands Shining en Watain.
Stipt om 19:25 trapten de heren van de Franse black metalband Aosoth af. Een voorprogramma kan nooit kwaad, maar Aosoth wist niet te overtuigen. Het kan aan het zaalgeluid hebben gelegen, maar de band klonk als niet veel meer dan een ondefinieerbare brij herrie. Toen de band het na een klein half uur voor gezien hield, kon ik daar dan ook niet echt rouwig om zijn.
Dan Shining... Omdat gitarist Fredric Gråby enkele dagen geleden de tour door ziekte moest verlaten, was de eveneens zieke Peter Huss vanavond Shinings enige gitarist. Toch speelde de band wat mij betreft verre van slecht. Kvarforth gilde, schreeuwde, piepte, krijste en hoewel hij meerdere malen aangaf dat het podiumgeluid verschrikkelijk slecht was, kwam Shining echt behoorlijk overtuigend over. Helaas was al vrij snel duidelijk dat de overgrote meerderheid van het publiek voornamelijk voor Watain was gekomen en dat werd dan ook in de loop van het optreden verschillende malen duidelijk gemaakt. Regelmatig waren er kreten als "You suck!" en "Wat een kutband!" te horen. Onterecht, als je het mij vraagt.
Nadat Shining het podium had verlaten kon er opgebouwd worden voor Watain. Van alles werd erbij gesleept: kettingen, omgekeerde kruizen, fakkels, een altaar en uiteraard een ruime hoeveelheid stukken dood beest. De band was dan ook nog niet begonnen, of de zaal begon al te stinken naar verrotting. Het aardige van airconditioning is dat die lucht uiteindelijk vooral achterin bleef hangen, terwijl het voorin prima uit te houden was.
Toen uiteindelijk alles stond waar het moest staan, alles brandde wat moest branden en er een flinke hoeveelheid rook het podium op was geblazen, barstte Watain los. Een openingsritueel was een eerste aanzet tot wat een ruim uur onversneden satanische agressie zou worden.
Ik denk niet dat er veel bands zijn die dit soort dingen op een podium kunnen doen zonder belachelijk over te komen, maar bij Watain draagt alles alleen maar bij aan de geweldige overtuigingskracht. Het totaalpakket Watain is een waanzinnig indrukwekkende ervaring. Ik kan me voorstellen dat niet iedereen de stinkende bloedspetters waarmee zanger Erik tegen het einde van het concert de zaal nog even van een satanische zegen voorzag even goed kon waarderen, maar wat mij betreft was zelfs dat nog behoorlijk passend bij de kwaadaardige duisternis die Watain heet.
Update: de website metalphoto.org heeft inmiddels uitgebreide fotoseries geplaatst van zowel het optreden van Shining als dat van Watain.
Stipt om 19:25 trapten de heren van de Franse black metalband Aosoth af. Een voorprogramma kan nooit kwaad, maar Aosoth wist niet te overtuigen. Het kan aan het zaalgeluid hebben gelegen, maar de band klonk als niet veel meer dan een ondefinieerbare brij herrie. Toen de band het na een klein half uur voor gezien hield, kon ik daar dan ook niet echt rouwig om zijn.
Dan Shining... Omdat gitarist Fredric Gråby enkele dagen geleden de tour door ziekte moest verlaten, was de eveneens zieke Peter Huss vanavond Shinings enige gitarist. Toch speelde de band wat mij betreft verre van slecht. Kvarforth gilde, schreeuwde, piepte, krijste en hoewel hij meerdere malen aangaf dat het podiumgeluid verschrikkelijk slecht was, kwam Shining echt behoorlijk overtuigend over. Helaas was al vrij snel duidelijk dat de overgrote meerderheid van het publiek voornamelijk voor Watain was gekomen en dat werd dan ook in de loop van het optreden verschillende malen duidelijk gemaakt. Regelmatig waren er kreten als "You suck!" en "Wat een kutband!" te horen. Onterecht, als je het mij vraagt.
Nadat Shining het podium had verlaten kon er opgebouwd worden voor Watain. Van alles werd erbij gesleept: kettingen, omgekeerde kruizen, fakkels, een altaar en uiteraard een ruime hoeveelheid stukken dood beest. De band was dan ook nog niet begonnen, of de zaal begon al te stinken naar verrotting. Het aardige van airconditioning is dat die lucht uiteindelijk vooral achterin bleef hangen, terwijl het voorin prima uit te houden was.
Toen uiteindelijk alles stond waar het moest staan, alles brandde wat moest branden en er een flinke hoeveelheid rook het podium op was geblazen, barstte Watain los. Een openingsritueel was een eerste aanzet tot wat een ruim uur onversneden satanische agressie zou worden.
Ik denk niet dat er veel bands zijn die dit soort dingen op een podium kunnen doen zonder belachelijk over te komen, maar bij Watain draagt alles alleen maar bij aan de geweldige overtuigingskracht. Het totaalpakket Watain is een waanzinnig indrukwekkende ervaring. Ik kan me voorstellen dat niet iedereen de stinkende bloedspetters waarmee zanger Erik tegen het einde van het concert de zaal nog even van een satanische zegen voorzag even goed kon waarderen, maar wat mij betreft was zelfs dat nog behoorlijk passend bij de kwaadaardige duisternis die Watain heet.
Update: de website metalphoto.org heeft inmiddels uitgebreide fotoseries geplaatst van zowel het optreden van Shining als dat van Watain.
vrijdag 18 februari 2011
Negură Bunget : Enslaved support act 27/04
Negură Bunget is een Black Metal band uit Timişoara, Roemenië. De band is de support act van Enslaved op 27 april aanstaande in De Kade in Zaandam.
“ Negură Bunget is een zwarte mist die opkomt uit een diep, donker, dicht bos. De naam probeert een beeld uit te dragen van een bepaald atmosfeer, zowel muzikaal als spiritueel, zoals wij willen creëren met onze muziek. Het heeft ook een esoterische aard, wat staat voor de onuitsprekelijke delen van onze ideologie. De twee woorden zijn ook van de Tracic substraat van de Roemeense taal (de oudste, met ongeveer 90 woorden), dit omdat de belangstelling voor onze lokale geschiedenis en spiritualiteit van cruciaal belang is, en van betekenis voor ons als een band. "

De band heeft de volgende albums geproduceerd:
Zîrnindu-sa, Măiastru Sfetnic en OM en nog wat extra's vind je hier
Măiestrit vind je hier
Vîrstele Pamîntului vind je hier
Voor een idee van hoe het klinkt:
“ Negură Bunget is een zwarte mist die opkomt uit een diep, donker, dicht bos. De naam probeert een beeld uit te dragen van een bepaald atmosfeer, zowel muzikaal als spiritueel, zoals wij willen creëren met onze muziek. Het heeft ook een esoterische aard, wat staat voor de onuitsprekelijke delen van onze ideologie. De twee woorden zijn ook van de Tracic substraat van de Roemeense taal (de oudste, met ongeveer 90 woorden), dit omdat de belangstelling voor onze lokale geschiedenis en spiritualiteit van cruciaal belang is, en van betekenis voor ons als een band. "

De band heeft de volgende albums geproduceerd:
Zîrnindu-sa, 1996
Măiastru Sfetnic, 2000
'N Crugu Bradului, 2002
OM, 2006
Măiestrit, 2010 (her-opname van Măiastru Sfetnic)
Vîrstele Pamîntului, 2010
Măiastru Sfetnic, 2000
'N Crugu Bradului, 2002
OM, 2006
Măiestrit, 2010 (her-opname van Măiastru Sfetnic)
Vîrstele Pamîntului, 2010
Zîrnindu-sa, Măiastru Sfetnic en OM en nog wat extra's vind je hier
Măiestrit vind je hier
Vîrstele Pamîntului vind je hier
Voor een idee van hoe het klinkt:
Abonneren op:
Posts (Atom)