Er was een tijd dat alles dat Burzum uitbracht met gejuich door de zwarte menigte werd ontvangen. Er was een tijd dat alles dat Burzum uitbracht met afschuw terzijde werd geschoven. Kort nadat Vikernes de gevangenis had verlaten waren we weer even terug in de tijd van de hypnotiserende black metal. Belus was echt een klassiek Burzum-album.
Met het recent verschenen Fallen is dat jammer genoeg anders. Niet dat het slecht is, maar dit klinkt eerder als een soort slecht opgenomen mix van matige popmuziek en metal. Het heeft ergens nog wel een duidelijk Burzum-geluid, maar ik kan me moeilijk voorstellen dat er mensen zijn die hiervan oprecht kunnen genieten. Af en toe is het meezinggehalte wel erg hoog. Met een beetje moeite zijn hier nog wel wat Eurovisie Songfestival-liedjes uit te destilleren.
Jammer, jammer, jammer... Toch hebben? Hier staat hij. Na een keer of drie luisteren blijkt het toch nog wel een aardige plaat te zijn...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten