Emperor was wat mij betreft met Anthems to the Welkin at Dusk op zijn best. Toch waren er ook op de twee albums daarna nog wel wat mooie stukken te vinden. Een duidelijk voorbeeld van Emperors onnavolgbare combinatie van agressie, supersnelheden en af en toe prachtige melodielijnen is wat mij betreft het nummer Empty.
Luister, bewonder en geniet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten