Interview (en): Ondskapt

It's been a while since I did an interview with Ondskapt front man Acerbus. So, time to catch up!

- I’ve seen your performance in Arnhem with The One and Somrak last year and I must say: quite impressive. How did you enjoy that tour? Any highlights worth mentioning?

The Ominous Worship of the Divine tour. I enjoyed the tour, the shows we played were in venues of more intimate atmosphere. I think that one of the best shows on that tour was when we played in Berlin. The show started with at first a passive audience and ended with a good climax of channelling energies.

- I heard some people in the audience saying that you used fake blood, and some guy that performed there that night mentioned fake blood as well, but near the stage it smelled like pig blood. So, what was it?

Oh really, although typical in a way that small minoritys within the audience say these things due to mearly having their voice heard. I can assure you that the blood is very real haha. We use ox blood mostly due to its disgustingly thick and almost at times purple color.

- In our previous conversation you mentioned that you would like to do things on stage that no law would let you do. Did you succeed in that? Any extremities happened? And what kind of things would you like to do on stage?

Haha, its kind of funny. "Nabemih" our former drummer and I used to sit and talk about the "perfect" show to play. And the idea got so absurd... At the time, talking about this we had never played live before with Ondskapt so now its quite some time ago. The idea was to first of all to have a projector showing pictures of all kinds of sick shit. To force all the women in the audience to bare a "burka" and then on stage we would have crack-smoking dwarfs and a masturbating she-male dancing on the stage like zombies. Also later in the show we would shoot fireworks into the audience and drop animal cadavers and rotten blood from the ceiling down onto them simultaneously behind LOCKED doors so that no one could get out of the venue.

We will have a better possibility to do this(without the burka, locked doors, cadaver and blood) in a controlled environment, but basically We will in the future try to all the time make our live shows as interesting as possible, to strive for the utter perverted state of mind through the music mostly though. We will always try to enhance the atmosphere of death to the fullest.

- Any idea when a new European club tour will be started? Maybe finally one with Ofermod?

Next year we will most likely tour with Endstille and Koldbrann on a European tour that will take place during the spring. I have no idea about Ofermod and Ondskapt yet, although this is one of my priorities to try to fix such a tour.

- The last few months a few very interesting books were released. Two in particular: Fosforos by Joahannes Nefastos and The Catechism of Lucifer by the same author. Have you heard of them, or even read them? If so: what’s your opinion about the books?

I have not been studying occultism for a long time, and no I have not heard about these books.
- The quite infamous O9A also released some older texts in book form again. What’s your opinion about the O9A and their theories?

In my opinion the ONA seemed much more appealing eight years ago. In my opinion it is a bit like a Freemasonry Order. I do enjoy reading some of their teachings but have never had contact with them or felt the need to. They seemed to be more interesting in my mind when I was younger.
- Do you have any other recommendations in occult/satanic literature?

Since I didn't recommend any so far I will not start now. I have no ambition to insinuate certain books, to try to wield or impress with my very limited knowledge of such things. If a person is truly interested in this type of thing he/she will know their own individuality within its vast halls.

- There are not too many real black metal bands left. We spoke about that before. I could imagine that you would want to keep in contact with some other serious bands. Are you in some way in contact with such bands? Or isn’t there a network at all?

We are always looking for “serious” bands to emerge from the surface unto our mutual ground. The answer however is yes and no concerning our involvement with other bands. I have seen that even though one would like to have a closed circle of bands/members within some kind of “common” grounds amongst other artists it is hard to have restrictions concerning free-will. We are used to being under our own flag so to speak, now more than ever.

- One of the authorities in black metal in my vision is the label Norma Evangelium Diaboli. Any chance you will release future albums there? 

We have no contact with this particular label. I think they are doing a good job and so forth. At the moment we are getting the new Ondskapt material ready pre-production wise and we'll see during that time which label/labels may be interested in releasing the new album.

- A few months ago I read somewhere that Ondskapt will release a new album soon. Is that true? Nowhere on the internet I can find something about. All announcements are gone.

As I said, at the moment things might look a little bit dead but I think that when we are ready with our pre-production of the whole album we also will have something to show for recording in the studio. I must admit however that we might have been slightly too confident concerning announcements made through our FB page. We'll see, I feel none the less optimistic about solutions to this matter.

- Probably you’re busy writing new material constantly. In what direction are the new tracks developing? Indeed in the direction of Draco Sit Mihi Dux as you stated before?

At the moment the material is new and sounds old haha... I think that you will hear a mix of “Draco...” and even some “Slave under.....” influences when listening to the new album. But a lot of it is also very new and atmospheric audial listening. All I know is that you will know directly that it is Ondskapt while listening to it.

- Not too many people actually pay for the music they listen to any more. Does that make it hard to be able to record and release new material?

In a way yes, but in another way no. You see... for about ten years ago the market was still controlled by the bigger labels and now its an open market where labels in general are struggling to maintain their positions as before or at least do extensive damage control due to the “free market place”. Nowadays its easier for basically anyone to create the music and get it out to the public, this is and has been a problem ever since the internet became available to civilians. Labels nowadays have much less money to sign new acts or even old ones.

- Black metal is quite popular on vinyl again. Some bands even only release their albums on vinyl. How do you think about this revival?

I think its great because it makes music more nostalgic that way. I always remember that “old” feeling one can get from the vinyls, its great!

- Talking about new releases: any recent releases that you admired? 

Yeah but you wouldn't know them and its too inappropriate to mention here haha.

- Some other bands released live DVD's or even music videos. Is that something Ondskapt would ever do?

In time I think that we will. I have wanted to do this for a long time, I believe this will be possible even this year, I don't want to say to much until things get confirmed, also concerning the booking details of that particular show.

- Thanks for your time and I hope to see you again soon!

On behalf of Ondskapt. / Acerbus.




Ondskapt records and merchandise are available through Osmose Productions.
We're still on Facebook.

Watain - The Wild Hunt

Kort geleden bracht Watain al een single uit van de nieuwe plaat en nu is er het volledige album. Watain heeft als black metal-monument absoluut een naam hoog te houden en dat hebben ze tot nu toe dan ook altijd gedaan.

Bij het beluisteren van  The Wild Hunt liggen de verwachtingen dan ook al direct vrij hoog. Dit moet goed zijn.

Het introductienummer, Night Vision, heeft vrij weinig om het lijf, maar dat zij ze vergeven. Het tweede nummer, De Profundis, hakt er wel direct in. Blastbeats, gierende gitaren, de agressie van zanger Erik, het is er weer allemaal. Dit is gewoon degelijk.  Bovendien lukt het Watain hier weer om duisternis te combineren met agressie en dat was op de eerder uitgebrachte single All That May Bleed zeker anders. Dit nummer gaat het live heel goed doen.

Dan Black Flames March. Het nummer begint lekker slepend, maar gaat dan vrij mat verder. Vaak is dat de opmaat voor een uitbarsting van agressie, maar op dit album blijkt dat een voorproefje te zijn voor dat wat gaat volgen. Black Flames March blijft vrij tam. Er zijn hier en daar wel wat afwisselingen te vinden, maar echt goed wordt het nergens. Halverwege leeft het nummer nog wat op met een traag, beukend deel, maar dat is niet genoeg om dit nummer echt goed te maken.

All That May Bleed heb ik eerder al vrij uitgebreid besproken. Er is sindsdien wat tijd verstreken, en het nummer heeft kunnen bezinken. Jammer genoeg is er aan mijn oordeel niets veranderd. Het blijft wat mij betreft een ongeïnspireerd rommelnummer. Er zijn goede stukken te vinden, zeker. Jammer alleen dat het zo raar aan elkaar geplakt is.

Het vierde nummer heet The Child Must Die. Watain heeft het al eerder als voorproefje op YouTube verspreid. Het begint direct vrij pakkend. Lekker lopende drums, een makkelijk in het gehoor liggende gitaarlijn en dat zet zich ook zo voort. Sommige delen hebben zelfs wel iets hardrock-achtigs. De overgangen tussen de verschillende delen zijn nog wat opgeleukt met variaties.  Het resultaat is alleen weer niet echt geweldig. Het is zeker niet slecht, maar ‘niet slecht’ is niet goed genoeg. Zeker niet voor een band als Watain.

En dan krijgen we They Rode On. En dat is wel even iets om bij stil te staan. Ik geloof niet dat er veel mensen zijn die hadden verwacht dat Watain ooit nog eens een ballad op zou nemen. Erik zingt zuiver en dat doet hij helemaal niet onaardig. Bovendien zit het nummer op een heel mooi verborgen manier best aardig in elkaar. Het lijkt vreselijk cliché, zeker wanneer de eerste gitaarsolo begint, maar toch heeft dit ergens wel iets. Het lukt me alleen vrij moeilijk om deze muziek te combineren met de stinkende bende die Watain live is. Dat zal het punt dan ook wel zijn. Maar hoor ik nou een achtergrondzangeresje? Dat zal toch niet?

We gaan verder met Sleepless Evil en dat nummer gaat meteen flink van start. Blastbeat. Staccato. Hier is Watain weer even zoals Watain kan zijn. Na een minuut of twee gaat het roer om en volgt er na een overgangsdeeltje een veel trager, zwaarder deel. Dat komt het nummer niet ten goede. Ook de versnelling die daar op volgt kan weinig meer goed maken. De sfeer is er alweer uit.

Tijd voor het titelnummer, The Wild Hunt. Het is traag, maar dat wordt nu tenminste niet onderbroken met geforceerde wisselingen. Wel zijn daar ineens achtergrondkoortjes. Er zullen ongetwijfeld mensen zijn die daar warm voor lopen, maar ik doe dat niet. De slepende gitaarlijntjes zijn wel aardig. De catchy bedoelde zanglijnen zijn simpelweg kut. Is dit nou die satanische afgrond die Watain zegt voor te stellen? O ja, en we sluiten nog even af met een Spaans gitaartje. Gezellig.

Outlaw begint vrij groovend met een soort bezwerende zang op de achtergrond en daarna barst Watain weer goed los. Zo kan het dus ook zijn! Outlaw blijkt een verdomd fijn nummer te zijn dat alles in zich heeft waar Watain goed in is. Agressie, snelle wisselingen, pakkende gitaarlijnen en ga zo maar door. Dit verwachtte ik van het hele album. Een hoogtepunt van het album.

Igni Vene Mittere dan. Wéér een soft gitaarlijntje, wéér een melodieus vervolg, en dan wéér het softe gitaarlijntje terug. Het begint me flink tegen te staan. Zelfs als er geprobeerd wordt om met een gitaarsolo de sfeer op te pakken van het geweldige Waters of Ain van het vorige album. Bands mogen nooit ophouden met het verkennen van hun grenzen, maar een beetje reflectie kan echt geen kwaad voordat je besluit een album op te nemen.

Holocaust Dawn heeft zijn titel mee. Dit moet wel goed worden. Het stelt dan ook niet teleur. Ook hier laat Watain weer horen dat ze het echt nog wel kunnen. Draai dit op een donkere winteravond en het komt helemaal tot zijn recht. Dit heeft weer die ziekelijke sfeer die black metal als genre uniek maakt. Toch zijn ook weer in dit nummer de vreemde tussenstukken niet van de lucht, maar doordat het nummer op zichzelf sterk genoeg is kan het dat nog wel goed hebben.

En dat was dan de nieuwe Watain. Bij vlagen geweldig, maar over het geheel gezien toch enigszins teleurstellend. Watain blijft een legendarische band met een geweldig oeuvre. The Wild Hunt is daar een wat magere aanvulling op.

Wie The Wild Hunt toe wil voegen aan zijn collectie kan kiezen uit allerlei formaten. Ten eerste is er de vrij uitgebreide boxset met daarin het album op vinyl en cd, een exclusieve EP met bonusmateriaal, postkaarten, een altaarkleed, een poster en nog wat andere dingen. Bij Watains officiële webstore kan er een gelimiteerde versie daarvan besteld worden met rood vinyl, bij CM Distro is er een gouden versie beschikbaar en bij allerlei andere tussenhandelaren is er de reguliere versie met zwart vinyl te koop. De boxsets zijn met hun prijzen tussen de 66,66 en 80 euro overigens flink aan de prijs, maar gezien de totale oplage ervan, wordt er blijkbaar verwacht dat ze toch flink zullen verkopen.

Dan zijn er nog de reguliere vinyl- en cd-uitvoeringen. Ook die zijn inmiddels vrij algemeen verkrijgbaar. Vinyl voorlopig alleen in zwart, van de cd-versie is er naast de standaarduitgave ook een limited edition.